İLGİ ÇEKİCİ YERLERİ

Spil Dağı Milli Parkı, Mevlevihane, At Alanı, Çınarlıçeşme, Süreyya, Kadıköy-Dedeçam, Kocamurtluk, Seyrangâh Çamlığı, Süleymanlı Çamlığı ve Mermeroluk Orman İçi Dinlenme Yerleri, Urganlı, Sart, Kurşunlu ve Menteşe Kaplıcaları, Ağlayan Kaya, Sart İlkçağ Kenti, Manisa Kalesi, Manisa Ulucamisi, Muradiye, Hatuniye ve Sultan Külliyeleri, Çeşnigir, İvaz Paşa, Yıldırım ve Şeyh Sinan Camileri, Kurşunluhan, Saruhan Bey, Revak Sultan, Yedi Kızlar ve Sultanlar Türbeleri, Manisa Müzesi

MANİSA

Şehzadeler Şehri" olarak da bilinen Manisa, Şifalı Mesir Macunu ve Sultaniye Üzümü ile tanınır. Antik çağda "Magnesia", Roma İmparatorluğu döneminde tam ismiyle "Magnesia ad Sipylum" olarak anılmıştır. Dünya dillerindeki mıknatıs ve magnezyum kelimelerinin kökeni Manisa'nın ismidir


Nüfusu: 2009 sayımına göre: 341.000 kişidir.

Türkiye’nin 24.'ncü büyük kentidir. Ege bölgesinin ise İzmir ve Denizliden sonra 3.üncü büyük kentidir.

İklim ve Bitki Örtüsü


İklimi: Ege kıyılarına nazaran iklimi daha serttir. Yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı geçer. Dağlık olan kuzey ve kuzeydoğu bölgesinde yazlar serin ve kışlar soğuk geçer. En soğuk aylar ocak ve şubattır. En çok yağış aralıkta ve en az yağış temmuz ve ağustos aylarındadır. Senelik ortalama yağış miktarı 750 mm.’dir. Bazı seneler hiç kar yağmaz. Sıfır derecenin altında gün sayısı 25’i geçmez. Sıcaklık -17,5°C ile +44,2°C arasında seyreder.

Bitki örtüsü: Manisa il topraklarının % 46’sı orman ve makilerle kaplıdır. Geniş bir alanı kaplayan makiler dağların kuzey ve batı yamaçlarında yer alır. Ormanlar meşe, dişbudak, karaağaç, karaçam, kızılçam, ardıç, ahlat ve çınardan ibârettir.